Λουλούδια. Ένα θέμα με τεράστια ιστορία: από τις τοιχογραφίες της Μινωικής Κρήτης και της Σαντορίνης και εκείνες των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων έως την εμβληματική ιεροτελεστία της Άνοιξης του Μποτιτσέλι· και από τις ανθογραφίες της ζωγραφικής των Κάτω Χωρών του 17ου αιώνα με την εξαντλητική ακρίβεια της απόδοσής τους και τις αξεπέραστες χρωματικές και σχεδιαστικές ποιότητες, έως τις λαμπερές χρωματικές εκρήξεις μιας παλλόμενης, ρευστής φύσης των ιμπρεσιονιστών, τον ψυχισμό των ηλιοτρόπιων του Βαν Γκογκ, τον συμβολισμό των λουλουδιών του Ρεντόν, το πανθεϊστικό πνεύμα των παπαρούνων του Νόλντε, την αισιοδοξία των ολάνθιστων μπουκέτων του Σαγκάλ.
Λουλούδια. Αλληγορίες νεότητας, σύμβολα ζωής, ομορφιάς, αλλά και ματαιότητας. Ατμοσφαιρικές αντανακλάσεις μιας ζωντανής φύσης, είδωλα χάρης, γοητείας και φρεσκάδας. Αφορμές για μια καθαρή ζωγραφική, ρεαλιστική ή αφαιρετική. Ευαίσθητες καταγραφές ψυχικών καταστάσεων και συμπεριφορών. Ποιητικές αποδόσεις συναισθημάτων. Υποκειμενικές προσεγγίσεις και εφήμερες εντυπώσεις, μνημειωμένες σ’ ένα διαρκές σταμάτημα του χρόνου. Μεταφορές, στη σύγχρονη τέχνη, για τη διατύπωση μιας σειράς προβληματισμών που εκτείνονται σ’ ένα ευρύ φάσμα της ανθρώπινης ζωής, σ’ όλες τις εκφάνσεις της.
Λουλούδια. Ένα θέμα με εξίσου μεγάλη παρουσία και στην ελληνική τέχνη του 19ου και 20ού αιώνα. Γύζης, Ιακωβίδης, Πανταζής, Χατζής, Βικάτος, Γεραλής, Τσαρούχης, Τσίγκος, Μητσέα-Μαλάμου, Τέτσης, Καράς, είναι μόνο μερικοί από τους παλιότερους ζωγράφους που έδωσαν εξαιρετικές συνθέσεις με λουλούδια.
Λουλούδια. Ένα θέμα που για τους περισσότερους ενδεχομένως να απορρίπτεται ως διακοσμητικό, εξαντλημένο και ξεπερασμένο. Το να ζωγραφίζεις λουλούδια σήμερα μπορεί να θεωρηθεί, στην καλύτερη περίπτωση, αναχρονισμός. Η έκθεση Ο Ανθός… και άλλα τινά συνιστά, ωστόσο, μια καλή αφορμή να προσεγγίσουμε ένα «παλιό» θέμα με μια νέα και καθαρή ματιά, παρουσιάζοντας έργα σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών που δίνουν τη δική τους εκδοχή, τη δική τους αισθητική πρόταση. Άλλωστε, τα λουλούδια θα βρίσκονται πάντα στη ζωή, τις καρδιές και την τέχνη των ανθρώπων.
Γιάννης Μπόλης / Ιστορικός της τέχνης
