Tables and Floors. Η συνάντηση δύο εικαστικών δημιουργών με σημείο επαφής ένα από τα πιο προσφιλή θέματα της ζωγραφικής, αυτό της νεκρής φύσης.
Ο Σώτος Ζαχαριάδης και η Μαρία Παναγιώτου συνεκθέτουν στον Χώρο Τέχνης Ώχρα Μπλε. Οι σχηματοποιήσεις, η επιπεδότητα, τα δυνατά χρώματα και τα τονισμένα περιγράμματα χαρακτηρίζουν τη νέα ενότητα δουλειάς του Σώτου Ζαχαριάδη. Τραπέζια με νεκρές φύσεις κυριαρχούν σε ελλειπτικά εσωτερικά με διάχυτο το αίσθημα της μοναξιάς, της απομόνωσης ―το τμήμα ενός παραθύρου που ανοίγεται στη θάλασσα εντείνει αυτό το αίσθημα. Εμφανής είναι η προσπάθεια του ζωγράφου να εντάξει τη γραφή στην επιφάνεια των έργων του προσδίδοντας σ’ αυτό, μερικές φορές, συμβολική-θρησκευτική διάσταση. Και ταυτόχρονα, να «αφηγηθεί» μικρές προσωπικές ιστορίες στον απόηχο της ζοφερής εξωτερικής συνθήκης και πραγματικότητας, προτάσσοντας το βιωματικό-εξομολογητικό στοιχείο.
Η περιρρέουσα ποιητική ατμόσφαιρα στα έργα της Μαρίας Παναγιώτου ενισχύεται από τις σχεδιαστικές και χρωματικές ποιότητες της ζωγραφικής της. Στις πιο πρόσφατες συνθέσεις της, η θεματική της επικεντρώνεται σε λουλούδια παρουσιασμένα πάνω σε σπαράγματα παλιών πατωμάτων. Πρόκειται για συνθέσεις που επιβάλλονται με την ευαισθησία της απόδοσής τους, τη λεπτότητα και την ακρίβεια των χρωματικών τους τόνων. Η εντύπωση είναι άμεση και γοητευτική, ζωντανή και ρομαντική. Η ζωγράφος, με την ισχυρή περιγραφή και αποτύπωση του συγκεκριμένου, οδηγείται σε μια διαφορετική αντίληψη θέασης και ερμηνείας του, επιζητά να αποκαλύψει αυτό που βρίσκεται κρυμμένο πίσω από την επιφάνεια, να απεικάσει τη ζωτική της σχέση με τον κόσμο και το οικείο περιβάλλον της, σε αντιστοιχία με ψυχικές και συναισθηματικές καταστάσεις.
Γιάννης Μπόλης, Ιστορικός της Τέχνης
