Συμβαίνει με έναν μαγικό τρόπο, αυτονόητα, σχεδόν πριν το καταλάβεις. Το χέρι και η νόηση συλλειτουργούν αυτόματα. Και τότε χρωματιστά πουλιά παγιδεύονται σε ταβάνια, άλογα διακόπτουν τα όρια ενός χαρτιού , υφάσματα τακτοποιούν τον καμβά ενός ονείρου. Είναι δύσκολο να εξηγηθεί με τη λογική. Φαίνεται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η δημιουργικότητα αρνείται μια τυπική ταξινόμηση. Φρενίτιδα ερωτημάτων και αλληλοεπικάλυψη απαντήσεων μεταμορφώνονται σε νέες ερωτήσεις. Πρόκειται για αναλαμπές ενός υπογείου ρεύματος που ενώνει τα πράγματα μυστηριωδώς σε μια δίνη γοητείας της ζωής ή αλλιώς σε μεταγλωττίσεις ρυθμών στο χαρτί, σε υφάσματα, σε ρούχα. Ή η καλλιτεχνική διαδικασία μπορεί να ακολουθεί και αντίστροφη πορεία.
Άννα Σπάρταλη
Εικαστικός/ Συγγραφέας