Σταύρος Παναγιωτάκης
Η περιπλάνηση, η ταυτότητα, η ένταξη σε μια μεταβατική κοινωνία, η αναζήτηση της επιβίωσης/ευτυχίας, είναι οι αφορμές της θεωρητικής δομής του έργου.
Οι άνθρωποι φτιάχνουν την ιστορία τους κάτω από τις περιστάσεις της ζωής στις οποίες βρίσκονται, περιστάσεις όμως που δεν τις επιλέγουν οι ίδιοι.Η ατομική ή η συλλογική μετάβαση από τόπο σε τόπο, η περιπλάνηση και η διάσπαση του ορίου του ιδιωτικού με το δημόσιο χώρο, επιτελούν στην ολική μεταμόρφωση της κοινωνικής συνοχής και κάποια από τα στοιχεία που δημιουργούν τη σχέση περιεχομένου και μορφής, στη δομή της σύνθεσης των έργων αυτής της θεματικής ενότητας.
Γεννήθηκε το 1963 στα Χανιά. Σπουδάζει Ζωγραφική ( 1984 – 1989) στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου U.D.K. στον καθηγητή κ. Gerhard Bergmann. Παράλληλη φοίτηση στα εργαστήρια Χαρακτικής, και Γλυπτικής. Το 1991 αποκτά το μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Meisterschüler) στην Ανώτατη Σχολή Καλών του Βερολίνου U.D.K. Το 2015 αναγορεύεται διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ.
Από το 2017 διδάσκει ως ειδικό διδακτικό προσωπικό στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ
Συμμετείχε σε 73 ομαδικές και 36 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.